مطلب نیو – جنگ همه چیز را دگرگون کرد، ویرانی و خرابی به جای گذاشته، چهره ی شهر را زشت کرد و خانواده ها را عزادار، ولی درس بزرگی داد، درس جوانمردی، گذشت، فداکاری و عشق را. جوانمردی مردانی که از همه چیز خود گذشتند و با فداکاری و جان خود جلوی دشمن ایستادند، جنگیدند، شهید شدند و یا اسیر. فقط یک چیز می توانست آنها را در این مسیر بکشاند و آن عشقی بود که به وطن داشتند.
اسارت و اسیر بودن در سرزمینی غریب دردناک است و غیر قابل تصور، تحمل و صبر و شکیبایی را فقط جوهره ای چون عشق می توانست به اسرا دهد. خداوند پاسخ این همه عشق را داد. در 26 مرداد 1369 اولین گروه از اسران ایرانی آزاد شدند و به وطن گام نهادند. امام خمینی فرمودند: آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضی ترین کسان به قضای الهی بودند. اینان سینه هایی فراخ تر از اقیانوس داشتند که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته بودند. آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسانیات رهایی یافته بودند.
روز آزدی و ورود آزادگان به ایرانی روز پر از شادی و شعف و اشک بود. دلتنگی مادران و همسران و فرزندانی که پس از مدت ها دوری، مسافر خود را در مقصد اصلیشان در وطنشان در آغوش کشیدند. آزادگانی که ما مدیون رشادت ها و فداکاری هایشان تا ابد در تاریخ هستیم. تاریخی که هیچگاه آنها را فراموش نخواهد کرد.
آزادگان ما، وارثان شهیدان اند و ماندند تا نامشان را گرامی و راهشان را ادامه دهند.
آزادگان آمدند همان طور که رفته بودند؛ دلیر و مقاوم، نستوه و استوار، امیدوار و دلاور. آمدند با همان صلابت همیشگی
عکس پروفایل و استوری تبریک گلات قهرمانی تیم پرسپولیس
آن روز عشق طلوع کرد. همان عشقی که هشت سال پیش بدرقه اش کردیم و اینک به استقبالش می رویم. چشم های همگان اشک بار بود، نه به خاطر غم و اندوه، بلکه این بار از شوق وصال
سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی گرامی باد
آمدند با همان صلابت همیشگی، همان طور که دیروز رفته بودند. امروز که آمدند، بوی اسپند و دود، بوی عطر خاطرات، و بوی مهربانی و انتظار فضای دل ها را سرشار از شور و شعف کرد
آسمان آبی شد ودر امتداد آغوش شـما، آسمان بـه دیده بوسی زمین رسید و ماه، پیش پای شـما شناور شد.
اگر روزی اسراء برگشتند و من نبودم، درود مرا بـه انها برسانید و بگویید خمینی در فکرتان بود امام خمینی«ره»
گرمی آغوش هایتان از بوی آواز چلچله های مست، پر شد.
خانه، بی صبرانه چشم انتظار آمدنتان، سراپا شوق ایستاده بود با آغوش هایی گشوده و منتظر.
کوچه کوچه انتظار، شهر را لبریز قدم های مبارکتان کرده بود.
آزادگان، مفاخر ایران خوش آمدید
ارکان استقامت و ایمان خوش آمدید
ای از قفس رهاشدگان، طائران قدس
بر طَرْف این شکوفه گلستان خوش آمدید