رخشان بنی اعتماد فیلمنامهنویس، تهیهکننده، و کارگردان ایرانی و همسر جهانگیر کوثری و مادر تندیس کوثری و باران کوثری است. ما در این مقاله بیوگرافی کامل شخصی و خانوادگی و سوابق هنری و کارگردانی نحوه آشنایی و ازدواج با همسرش جهانگیر کوثری و فرزندانش تندیس و باران کوثری را به همراه تصاویر خانوادگی و هنری را میخوانید
رخشنده «رخشان» بنیاعتماد در ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ در تهران به دنیا آمده و کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده، مستندساز اهل ایران است
بانو بنی اعتماد از سال ۱۳۵۲ تا کنون وارد عرصه هنری و سینما شده است و تاکنون چندین فیلم سینمایی پر مخاطب و بیننده و موفق را ساخته است
وی در سال ۱۳۵۹ با جهانگیر کوثری ازدواج کرده و فرزندانش تندیس کوثری و باران کوثری هستند
بنیاعتماد در هفتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۱۴، جایزه بهترین فیلمنامه را برای فیلم قصهها به دست آورد.
عکس جهانگیر کوثری همسر رخشان بنی اعتماد
جهانگیر کوثری همسر درخشانی بنی اعتماد تهیه کننده سینما و مفصر ورزشی و فوتبال می باشد
کار در تلویزیون، ادامه تحصیل در دانشگاه و همزمان بارداری و تولد پسرم تندیس در سال ۵۴ دوران پرفشاری به وجود آورد که به لطف سرسختیام طی شد!
رخشان بنیاعتماد در ۱۴ فروردین ۱۳۳۳ (۳ آوریل ۱۹۵۴) در تهران زاده شد.
او در رشته کارگردانی سینما در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران (دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر) تحصیل کرد و در سال ۱۳۵۹ از این دانشگاه فارغالتحصیل شد.
وی از سال ۱۳۵۲ با سمت منشی صحنه در تلویزیون مشغول به کار شد و تا سال ۱۳۵۹ چند فیلم مستند کوتاه را کارگردانی کرد.
او اولین فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۶۰ به عنوان منشی صحنه فیلم «آفتابنشینها» و فیلم «گلهای داوودی» آغاز کرد.
با کارگردانی فیلم «خارج از محدوده» در سال ۱۳۶۶ کارگردانی فیلمهای بلند را آغاز کرد.
سپس فیلمنامه «زرد قناری» را بازنویسی کرد و کارگردانی آن را نیز خود انجام داد.
با نوشتن فیلمنامه فیلم نرگس با همکاری فریدون جیرانی و کارگردانی آن، در سال ۱۳۷۰ به عنوان بهترین کارگردان در دهمین جشنواره فیلم فجر برگزیده شد.
پس از آن، فیلمهای روسریآبی و بانوی اردیبهشت، زیر پوست شهر و خونبازی برای وی افتخارات و جایزههای بیشتری به ارمغان آورد.
بنیاعتماد علاوه بر ساخت مستندهای وقایعنگارانه اجتماعی تلخ، فیلم مستندی همچون «آخرین دیدار با ایران دفتری» را در سال ۷۴ ساخت که همراه با ایران دفتری چند روزی بر روی صحنه تئاتر واستودیو ژورک، مکانهای یادآور یک عمر کار بازیگری او را به یاد آورد و در شرایط پرالتهاب و هیجانانگیز انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۰ «روزگار ما» را ساخت
بیوگرافی محمد صالحه و همسرش زهرا حسنی سعدی زوج نخبه
بعد از «خونبازی» هم دو مستند تاثیرگذار جلوی دوربین برد.
مستندهای «حیاط خلوت خانه خورشید» و «ما نیمی از جمعیت ایران هستیم»؛ا
ولی دربارهی «خانهی خورشید» به عنوان اولین مرکز کاهش آسیبهای اعتیادی زنان بود و مستند دیگرش دربارهی وضعیت تشکلهای زنان در آستانهی انتخابات اخیر ریاست جمهوری بود.
بنیاعتماد در سالهای اخیر «قصهها» را تولید و به اکران رساند،فیلمی که حاشیههای مختلفی پیش از اکران برایش بوجود آوردند اما سرانجام رنگ پرده را دید.
بنیاعتماد، پس از جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره «آسیا پاسیفیک»، اعلام کرد که برای کمک به ساخت سرپناهی برای زنان بیسرپناه تهرانی به نام خانه مهر، جایزهاش را به حراج میگذارد.
این بانوی کارگردان برجسته سال ۱۳۶۹ داور جشنواره فیلم فجر و جشنواره رشد و چندین جشنواره بین المللی چون جشنواره تورین و جشنواره بینالمللی لوکارنو (سوئیس)، جشنواره دهلی نو (هند)، جشنواره لایپزیک (آلمان)، جشنواره بینالمللی فیلم مسکو (روسیه)، جشنواره قاهره (مصر) و ….. بوده است
در دی ماه ۹۸ محمدصادق کوشکی کارشناس شبکه افق درباره واکنش بنی اعتماد به حواشی سقوط هواپیمای اوکراینی خطاب به جملات توهین آمیزی را ایراد کرد
۱۳۶۶ خارج از محدوده
۱۳۶۷ زرد قناری
۱۳۶۸ پول خارجی
۱۳۷۰ نرگس
۱۳۷۳ روسریآبی
۱۳۷۶ بانوی اردیبهشت
۱۳۷۷ داستانهای جزیره (اپیزود سوم، باران و بومی)
۱۳۷۹ زیر پوست شهر
۱۳۸۲ روایت سهگانه (اپیزود سوم، ننه گیلانه)
۱۳۸۳ گیلانه
۱۳۸۵ خونبازی
۱۳۸۷ حیران
۱۳۹۰ قصهها
فرهنگ مصرفی سال (۱۳۶۳)
اشتغال مهاجرین روستایی در شهر (۱۳۶۴)
تدابیر اقتصادی جنگ (۱۳۶۵)
تمرکز (۱۳۶۵)
بهار تا بهار (۱۳۷۱)
گزارش ۷۱ (۱۳۷۱)
این فیلمها رو به کی نشون میدین؟ (۱۳۷۱)
آخرین دیدار با ایران دفتری (۱۳۷۴)
زیرپوست شهر (۱۳۷۵)
روزگار ما (۱۳۸۰)
فرش سه بعدی (یک فیلم از مجموعه فرش ایرانی) (۱۳۸۵)
خانه دوم (تهیهکننده)، کارگردان مهوش شیخ الاسلامی (۱۳۸۷)
حیاط خلوت خانه خورشید (۱۳۸۷)
ما نیمی از جمعیت ایرانیم (۱۳۸۸)[۱۴]
فردا میبینمت الینا (۱۳۸۹)
اتاق ۲۰۲ (یک اپیزود از مستند کهریزک چهار نگاه) (۱۳۹۰)
یاران دانش و مهر (کارگروهی) (۱۳۹۱)
آن سوی آیینهها (۱۳۹۲)
کنسرت آیینهها (۱۳۹۲)
کنسرت خداوندان اسرار (۱۳۹۲)
محک خانه من (کارگروهی) (۱۳۹۳)
همه درختان من (۱۳۹۳)
یک ساعت از یک عمر (۱۳۹۳)
آی آدمها (۱۳۹۵)
سری فیلمهای کارستان (مشاور هنری) (۹۶–۱۳۹۲)
مادر زمین (کارگردان: مهناز افضلی)
طبرستانیها (کارگردان: محسن عبدالوهاب)
بنیانگذار محک (کارگردان: محسن عبدالوهاب)
پنبه تا آتش (کارگردان: بهرام عظیم پور)
شاعران زندگی (کارگردان: شیرین برق نورد)
پازلیها (کارگردان: مهدی گنجی)